KOYNUNDA
KOYNUNDA
Bu yıl yara, bir hal oldu Lal gezer sırı koynunda Her kızdıkça saçı yoldu Sel oldu, teri koynunda Düşen uzak elde bunar Gözlerini, duman sarar Ne yurdu, ne kabiri var Derdidi, kârı koynunda Bi goncadı gönül gülü Kaldıramaz, soğuk yeli Bağa değse, hoyrat eli İç eder, narı koynunda Kulun, baş belası ölüm Kader bu gizemli gelin Uzak yerde açan gülün Bal gezer arı koynunda Şerifoğlu’m bak niyete Küle döndün tüte tüte Ne lüzum, var vasiyete Kabirin, yeri koynunda Söz: Koyun; kollar arsı kucak, göğüsle giysi arası (Güncel Türkçe sözlük) Ali Eliş |