Ayan Beyan
Beyan
Bana bir mum verin bir de ışığını Saçaklardan düşen yorgun buzları serin göğsüme, kalabalıkların telaşını toplayın, elden düşen bütün gururları İçlerinde bir çocuk var masumcuk kaygıların arasında kayıp, derinlerde yitik, telaş engebesinde yorgun ve kalbinden çiçekler düşmüş Farkında değil, yüreği boğulmuyor hiç kimsenin umurunda değil, eğmiş başını ve savrulmuş, kalabalığın arasında arzusu için Ahali dağılıp meydan açılınca yerde gözyaşı izleri ve kan, belirmiş bütün çıplaklığıyla ümit cesedi, ayan beyan! Zeynep Zuhal Kılınç |