8
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1317
Okunma
Kitapların başında
Yazısız bırakılan ikinci yaprak kadar boşum
Kitapların sonunda
“İçindekiler” yazan
Sayfalar kadar dolu
Bir hayat gibi
Kederli gün nöbetlerinde
“İçindekiler”i başta yazılan
Sayfalar kadar doluyum
Sondaki boş yaprağa gelince
Göçmen kuşlar denli yolcu
Ölüm sonrasında yeni hayat gibi
Ayaklarımda
Teneşirden arta kalan
Sevilenden hatıra sabun
Dağlara uçarım
Bir kartal gibi
Ayak basılmayan kayalıkta
Yılanlar serum hortumlarına dönüşür
Koyaklarda çocuklar oynar
Hiç sevilmemiş insanlara sevgili olurum
Tüm açlara lokma
Tüm insanlar için yaşlanır, onlar adına ölürüm
Kayalıkta yarısı tüketilmiş sabunla yıkanırım
Suyumu dağ çiçeği döker
Dönerim kitabın baştaki boş sayfasına yeniden
Teneşirden arta kalan sabunu tüketerek
Zümrüdüanka gibi
Cevap Yaz