Vakit kaldı mı ?
Şart koşup,
Medet umulacak
Zamanları dilenmek için,

Eskiden hiç
Böyle değildim,

Rutinlere sarılmış
İşlerimin
Makasıydı aklım,

Soğuk zamanların
Gövdesine dokunup,

Mutluluğun adını
Yazardım.

Bitimsizliği sonsuzlukta
Birleştirip,

Sokak, sokak
Gezdirirdim gölgemi,

Yani ;

Karşı taraf hep ayrıydı benden,
Ve ölmek hep başkaydı
Bu yüzden,

Hadi !
Biraz şarap al da
Basla içmeye

Canı patlasın korkunun,

Ölümlere mahkum olmanın
Cehennemini bir içimlik
Sigaranın dumanında bitir,

Sonra Tanrı
Seninle birlikte
Dolaşmaya başlasın,

Bu oyun bahçesinin
Çiçekleri arasında,

Aklımın kristallerinde
Birleşip büyüyen,

Düşüncelerim vardı
Bir zaman,,

Ölüm kapımdayken bile,

Oysa,

Şimdi dağın zirvesine oturmuş
Ay’ın güzelliğine bile

Övgüler dizemeyecek kadar
Yorgunum,

Herşey

Bütün renkler soğuyupta
Sesler üşüyünceye kadarmış....

Nevzat TAŞKIRAN