Fark Etmez
Yaş otuz, kırk derken elliyi aştı
Artık dönsen de bir, dönmesen de bir Saçla sakal bir birine karıştı Artık dönsen de bir, dönmesen de bir Ne geçmişin izi ne umut bende Hüzün biriktirdim her geçen günde Ne gözüm yollarda ne kalbim sende Artık dönsen de bir, dönmesen de bir Alnımda çizgiler çok derin artık Sorma yüreğimi hep yırtık pırtık Hanemiz virane, kapısı örtük Artık dönsen de bir, dönmesen de bir Ömür; koşar adım gitti en önde Tükenen bir yanda, kalan bir yanda Ölüm yorgunluğu sanki var bende Artık dönsen de bir, dönmesen de bir Vedat Yılmaz Elazığ / 2020 Gözlerin Kitabı’ndan |
tebrikler
selamlar