Ekmek kırıklarını nasıl yerlere atıp çiğnemek günahsa

Senin içinde beni öyle çiğneyip durman günahtı

Güzellık gelip geçici idi bunu iyi biliyordun

Durmadan hiç de yerinmeden hep bunu söylüyordun

Sen bunları söyler iken

Ben safiyane ne anlayıp ne bileyim

Geleceği hiç de kötüye yormuyordum

Oysa kara kaş gözlerin elmas bu güzellik sende de

Türküsünü söyler iken bana planlarda imişsin

Ben safiyane yürütmek vardı ya tüm düşüncem

Almıştım gözüme her türlü derdi çileyi

Bir gün geldi gün döndü devran döndü

Çeşmelerim kurudu güllerim soldu

Benden bir an ayrılmak istemeyen

Hayat arkadaşım sandığım kişiye ne oldu

O artık yanımda yoktu

Çok geç anladım yeni söyledi de iyice bildim

Ben hep tomurcuk gülleri sevdim

Aynaya baktım ilerlemiş yaşıma rağmen güzeldim