Acılarım kadar büyüdüm
Bende yaşadım sizin kadar
Acılarım kadar büyüdüm Acılarımdan büyük yaş aldım Gönlüme hüzün Gözüme ençokta yaş... Avuçlarıma dua aldım Yol aldım yılmadan Yorulmadan devam diyen ayaklarıma Bende yaş aldım yaşadım sizin kadar... Hikayerele sığdıramadığım acı yüklü satırlarımla Biliyorum her zorlukta bir kolaylık vardır Eskidim, eskittim... Geride bıraktım ne varsa Umuda kol kanat açtım Gülümsedim gülmesini bilmeyen yüzümle aynalara kafa tuttum "Umudum hep bâki olana"... Ben’ Başımı hep kendime yasladım Yılmadan... Sadece yoruldum yükümün ağırlığıyla Bende yaşadım sizin kadar bende yaşadım En çokta kendime sarıldım Bir gün batımında Bana içimden susmayı öğreten hayata Ve en çokta Çocuksu sevinçlerimi geride bırakarak Bende yaşadım yaş aldım sizin kadar... İlkay |
insanın hayat basamaklarını tırmanma yolculuğunda bir durağı temsil ediyor..
Sonra çocukluk dediğimiz
o rengarenk, o cıvıl cıvıl elbisenin
zamanla nasıl da daraldığına şahit oluyoruz. Büyükdükçe hayatın neşesi birer birer solmaya başlıyor üzerimizde.Kötülerle, kötülüklerle tanışıyoruz.yorulmaya başlıyoruz.
Yinede umutla bakmak gerekiyor değil mi,gelecek günlere, daha yaşanacak nice günlere..
H
Tebriklerimle..
Selamlar saygılar.