Hayatın Kıyısından Dönüyorum
Hayatın Kıyısından Dönüyorum
Gerçeklerin acı yüzleşmesini yaşarken geçiyorum sessizce hayatın kıyısından parmak uçlarımla yürürüm duyulmasın diye yaşadığı hangi gerçeğe sığabilir ki insan ben kendimde göremiyorum hani iyi hissetmek için kaçtığımız sığınaklarımız vardır ya nefes almak için saklandığımız düş kurduğumuz bir çırpıda herseyi yıktığımız hayal alemimiz işte orda mutluluğa kapı açarız o incecik çizgi arasında kayboluyoruz ya işte İşte ben hep orda sobeleniyorum hayata körebe misali tökezliyorum her seferinde kapıda anahtarı unutmuş çocuk gibi mahsun ve utangaç halimle geç kalmışlığımla dönüyorum tekrar tekrar geriye... İlkay |
*** HAYATIN KIYISINDAN DÖNÜYORUM *** şiirini, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı içtenlikle KUTLUYORUM...