Usulca yürekçe
yeniden başlasak seninle
Sabahın ilk ışıklarında Tüm sevmelerimizi döksek ortaya Sımsıkı sarılsak mesela El ele göz göze gelsek Ruhlarımız birbirine kenetlense Hiç aklımızda olmayan yerde Birden bire aniden hiç konuşmadan Bir sahil kenarında, ayaklarımızı suya uzatsak dinlesek birbirimizi Taki akşam kızıllığı çökene kadar Öyle mahzun öyle utangaç halimizle Öylece dura kalsak işte Tüm anlamsız gidişlere inat Usulca... Sessizce Gece dökse karanlığını yıldızlar altında dilek tutsak Yada dur sayabilir miyiz tek tek Sabah olana kadar Huzuru öldürmeden gecenin köründe Ve uyusak hayal kurar gibi Sorgusuz sualsiz kalakalsak Bir Günaydına sığdırsak tüm geçmişi Uyansak sabahın körüne Yeniden başlasak Öylece... usulca... Yürekçe... İlkay |