Şaştım erenler
Bir gece rüyamda bir yüz belirdi
Şavkından özümü şaştım erenler Nefesim tutuldu aklım delirdi Ayaksız havada koştum erenler Mest etti bakarken hüsn-ü hayâli Bilemedim neydi sırrının hâli Öyle bir güldü ki cennet misâli İçimden dışıma taştım erenler Aldı beni benden yoluna serdi Ne menzil gösterdi ne haber verdi Sanki kevser idi içtiğim derdi Yürürken kasırga aştım erenler Sığındım soluma ve de sağıma Dedim yol gösterin gönül bağıma Lokma geçmez oldu dokuz boğuma Bir anda baş üstü düştüm erenler Saçları yastıktı kaşlar beşiğim Zannettim devrildi hayat eşiğim Gökkuşağı oldu ümit ışığım Âşîk sazı gibi coştum erenler Cehd ettim varına varayım deyu Varıp eşiğine durayım deyu Kovarsa toprağa gireyim deyu Kendi mezarımı eştim erenler Bilene ol derdi dermân dediler İş bu hâl ulu bir fermân dediler Yol uzun ahiri Sübhân dediler Nefsimi böğründen deştim erenler Makberî ozanım meşktir hicrânım Kelâm kervânına hamal bir yanım Gün olur devrilir bu köhne canım Yaşarken aşk ile piştim erenler _________Makberî |
kutluyorum
selamlar