Beni anlamak
Bu pek mümkün değil

Ağlayış
Gece yarısındaki en siyah alfabe
Ağlayış
Ve gözlerin kaderinde var ağlayış

Ben ve siz cennetten uzakta
Aşkı ve güzü yaşamış gibiyiz
Cesaret edemezdim oysa sevmeye

Ben
Acılı geçen ya da geçmeyen zamana terk edilmiş bir uçurtmayım
Siz kimsiniz

Dudak payı bıraktım susarak
Beyaz gülleri getirdim size
Susarak

Kalbimin düğümünden önce
Gökyüzünden bulut izlerini sildim
Yeşil pencereden sarkıttım ışıkları
Umudu özledim
Yaşamayı özledim

Benim sokağa bakan pencerede menekşelerim vardı Müdavim
Soldular

Sizinle her yere koştum
Tüm çıkmaz  sokakları geçtim
Mor dağların eteğinde yalnızlık şarkısı söyleyen çobanı susturdum

Gün ne zaman bitti ve gök nasıl karardı bilmiyorum
Oysa aydınlık vaat ediyordu hayat hep.

Bir çırpıda okudum sular risalesini
Güneşin altında

Kaçtım siyah bir kurşunla var olmamış şeylere
Beni anlamanız içindi hepsi.

Sabahlarınız yoksul geçiyor ve
Gözleriniz kan çanağı olmuş ise
Hayat gerçekten çok zor

Çiçeksiz bir şafak vakti de olsa sessiz gitmeler
İçinizdekini suya akıtın Müdavim
Kuşkusuz
Çok sevin
Hep sevin.




-Mahvash-