Karanlık Otel
Gecenin perdesini çekti odama.
Eylül sabahlarında başladı. Yedi katlı canlı betonla, isteksiz sevişmeler. Gözlerimde kaçış bekleyen kıvılcımlar... Bu otelin, özgürlük manzaralı pencerelerinde Demir parmaklıklar var. Korkuyorum yalnızlıktan. Beyazlarla boyanmış yatağın içinde bir kıvrım... Çarşafta buruşmuş bir büklüm... Titriyor ve ürperiyorum yalnızlıktan. Uzansan ellerinle, Yedi katlı göğün kubbesinden. dokunsan yanaklarıma,dudaklarıma... sen bir gelsen, varlığını bir hissedebilsem. bulacaksın, Yedi katlı betonun dibinde cansız bir beden. emre yılmaz 04.09.2008 |
Yedi katlı göğün kubbesinden.
dokunsan yanaklarıma,dudaklarıma...
sen bir gelsen,
varlığını bir hissedebilsem.
bulacaksın,
Yedi katlı betonun dibinde cansız bir beden
-kalemini okumayı
sevdim...