Eşya,Zaman,İnsan
Kalkıp gidiyor herşey,
Ayaklanmış. Sert dalgalara olta atarken balıkçılar, Son vapurda çekip gidiyor. Susamış herşey sevdiğine. Dönüyor duygular bir bakışa. Dönüyor kendi etrafında. Dönüp duruyor, Feleğin çemberinde duygular. Geri gelmiyor hiçbirşey. Bir anlık. Bir an, Buz gibi sulara düşüyor aklın. Üşüyor rüyalar. Saklı bir köşede, tütsülenmiş hayallere tutunuyor yalnızlık. Kalkıp gidiyor herşey. Ayaklanmış. Emre YILMAZ |