Hafta sonu
Rüzgar okşar yüzünü.
Demir parmaklıkların arasından, güne merhaba der hür bedenin. Kül tablalarında ezilmiş sigara tomarları. Akşamdan kalma yalnızlığın tanımıdır, henüz kalkıp gidilmiş sıcak yastık boşlukları. Pencerenden uzansan tutamazsın. Yıldızları aşağı çekemediğin gibi... geri yürütemezsin sokağın kayıp sislerine karışan hızlı adımları. Buğulu camlardan düşen damlalara karışır gözyaşların. Bir cuma sabahı uyandığın şehir, adını bilmediğin sokakları getirir kapına. Bir cumartesi sabahı aynı rüzgar okşar gözyaşlarını ve sensiz ilk pazar tatiliyle tanışır bedenim. emre yılmaz |
Bir cuma sabahı uyandığın şehir,
adını bilmediğin sokakları getirir kapına.
Bir cumartesi sabahı
aynı rüzgar okşar gözyaşlarını
ve sensiz ilk pazar tatiliyle tanışır bedenim.
Emre kardeşim güzeldi.Ama biraz da acemice oldu.Ma yinede güzeldi...