Yitik-70
gelelelim hinci bizee
Osmannı evel evelden se(v)mezdi bizi sevemedi ğetdi hafsalan almaz neyeyse aşşa(ğı)lar, deği(l) adam; i(n)san yerine bile ğomazlardı osmannı da aynı araplar ğibiydi(n) arap da bize “Allahın gulu” demezdi hele “Türk” asla demezlerdi adımız “mavali” bi yandan araplar bi yandan saraydahı ecnebi cariyeler padişahların garıları yetmedi anaları anası yandan dayıları, garısı yandan ejnebi gayınçıları olmadı öteki akrabaları olmadı akrabayız deyenner padişahın etirafını sarmışlarıdı(n) bi yandan da padişahın etirafındahı itneler döyüsler, dakgavıklar, dizgini ğırıklar padişah da bi ejnebi ğarıları bi de dalgavıkları bek severdi(n) biri çocuklarının anası ötekinner dayıları berikinner yalakaları . inkiliz, fıransız, acam yalbasdılar bunnar adı belli cavırlar emme ille de dört bi yandan arap! bin bir türlü dolap hilafet ellerinden alındığı uçu(n); “Türkü” gabil edemedi garnı-darlar patişahlarımız da onnara gebe; hepiciği de el-pençe divan durdu “başüsdüne” dedi, ne isdedilerise verdi gerşi halifelik bize araplardan deği(l) mısır hükümdarından geşdi emme mısırlılar da arabımış demek ki onnara kin-garaz beslemezleridi neyeyse? . osmannı bize “aklı ermez mahluk” derdi bi yandan da hani asdığı asdık kesdiği kesdik padişahın dediği dedik, çaldığı düdük yazısı nusga dovası şifa sayıları gırk binneri bulan içimizdeki arap hocalar sofular, dervişler, şeyhler ulemalar, tarigatlar aslında üsdüne bi de onnara yaranmaya çalışan yardakcılar yalakalar, esger gaçağı şerefsizler esgerliğ etmemeğ uçu(n) sözde müslüman geçinen mürüdler hacılar-hocalar ki bunnar her zaman oldular, olacaklar arab sevici döyüsler haşa huzurdan bunca şerefsiz varıkana Osmannı eyi bile dayanmış valla . vakıa osmannı dayandı da ne oldu netçe; inkilizin boyunduruğu! “varan-gele”yi gurmuş cavıroğlu arabı arab-eden puşt inkilizin oyunnarı öte sözün beri başı; işin aslı asdarı bi tek biz sevdik osmannıyı varsın osmannı bizi se(v)mesin osmannıyı se(v)meyenin cümlesi hayınıdı nayeti; arab da dutdu sırtımızdan vurdu sonura da anasının hörekesini gördü inkiliz başlarına ne çorablar ördü Osmannı bizi “çentede keklik” görü(r)dü . dedim ya? Osmannı hudütlerde gan gaybediyoru genş yörükleri toplayıp esger ediyoru genşsiz ğalan yörük obalarına içimizdehi ermanılar zulmediyollar araplar da en zalımı da “devriş paşa” Islahiye Fırkası gumandanı kekliğ avlar gibi avlayollar bizim yörükleri padişahın emri ulül emre itaat padişahım şefaat padişah kendini gurtardı gaçırdı çil çil altınnarı . zatinden azınnıkdakı yerli halk da canından beziyoru osmannının nayet aklına ğeliyoru deşirmenin osmannıya esgerlik ediymeyceği osmannı dizlerini döğdü emme su köprüyü yüzyıllar önşe böldü, anaları ejnebi, garıları ejnebi biri de bizden biriynen evlenmedi hele o boğdurtduğu gardaşlarını akla, izana, insannığa sığar mı gene hinci de aynı haltı ediyoru dö(v)let inkilizçe bileni müdür et! evlatlarımızı da onnara mezbur et böl parçala yönet ne ğözel memleket . |
Emeğine yüreğine sağlık
____________________________Selamlar