Yetişebilsem aydınlık güneşin sabahına,
Şafak vaktinde yayılan ışığın ferahına,
Aklımdan her geçeni kefensiz ruh edebilsem
Keşke bir kuş gibi gökyüzünü seyredebilsem,

Bütün halkı durdursam da desem ki;öleceksin,
Bana neler diyeceksin,neler söyleyeceksin,
Issızlıkta sürünen,kıvrılan ölü misali
Bunları duyanın,ölüme kalır mı mecali?

Dünyaya herkes gelmez ama,gelenler de ölür,
Kimi mezara,kimisi de tarihe gömülür?
Şu kesindir!Ölü halde gireceksin kabire
Elleriniz kalktı mı hiç,o mübarek tekbire?

Oh be,sonunda geldik,uçsuz bucaksız hayata
Elbette sende kavuşacaksın ebedi rahata,
Hiç durmaksızın,hayasızcasına yatacaksın,
Sen kendi kendini kabirden mi fırlatacaksın?

Ölüm geldiğini kimisine belli edecek,
Azrail,bir gün her bedene tecelli edecek!
Ebedi alemde,çeşit çeşit ırmaklar var
Uykudan korkmayıp,ölümden korkan,ahmaklar var!