İşte gene seyrediyorum ay ışığını
Gece yarısı izliyorum fotoğrafını
Fakat bu sefer akmıyor ki gözlerimden yaş
Artık ne gönlüm mahzun ne de gözlerim ayyaş

Şarkılara karışan kifayetsiz düşlerim
Bu sefer pek incitmiyor beni şiirlerim
Ve üzmüyor beni,kimsesiz kalan hayaller
İnanır mısın,sensizliğe güldü bu gözler

Artık düşünmüyorum seni eskisi kadar
Yerin kalmadı kalbimde nar tanesi kadar
Çaresiz değilim artık seni düşününce
Gözümden yaş akmıyor resmimizi görünce

Gençlik nedir bilmeden sersemce yattığım gün
Kendimi buldum saatlerce ağladığım gün
Yok olup bitti sanırken ben kalan ömrümü
Meğer Hüda gösterecekmiş bana yönümü...

Yükselmek için önce eğilmek gerekirmiş
Ve sevilmek için önce sevmek gerekirmiş
İşte o gün anlıyorsun yaşam dokusunu
Diken battıkça alırsın gülün kokusunu

..