Sözün Bittiği Yerdeyiz
Sevgiden hiç bir eser yok
Bilen var mı neredeyiz Karnımız boş laflara tok Sözün bittiği yerdeyiz Çileli baş yorgun ayak Ruhum yaban elde tutsak Türkülerim bana yasak Sazın yittiği yerdeyiz Bitti artık yok ki kutsal Şikâr olmuş yavru maral Savrulmuş gül kırılmış dal Harın battığı yerdeyiz Dost elinden yağar taşlar Hiç dinmiyor gözden yaşlar Yarın yeni bir gün başlar Pîr’in yattığı yerdeyiz İbrahim Taşdemir |