*OCAKLARA KÖZ DÜŞTÜ___________“Şehit düşen ana kuzularına ithaf edilmiştir.” En sondan bir evvelki, meşum Haçlı seferi; Kurtuluş savaşında ettiğimiz o cenkti! Aşk ile "Allah, Allah" diyen her Türk neferi! Bedri’n aslanlarına, yemin ederim denkti! Son seferde Haçlılar, öyle bir ant içtiler! Bu kez savaşçıları, kendimizden seçtiler! Kanı bozuk hainler, pimi çekip kaçtılar! Ağlayanlar hep kardeş, gülenlerse Frenk’ti... İçimizden çıktı bu, on binlerce bürü/tüs... Sırtımızdan vurulduk, hep kardeş kardeşe küs! Bir de geçip karşıdan gülüyorlar ya pis, pis! Hiçbiri Türk’e değil, kefereye mihenkti... El mi uzatılmadı? Uzattık başımızı! Çektik tüm ceremeyi, verdik de aşımızı! Kan siler bundan böyle, akan gözyaşımızı! O "özgürlük, m/özgürlük" dillerde pelesenkti... Maksatları bu bağdan, üzüm yemek değildi! Ocaklara köz düştü, başlar yere eğildi... Yürekler paramparça, tüm hayaller dağıldı! Oysa bütün arzumuz, geçmişteki ahenkti... **Antalya-2013/02 Halil Şakir Taşçıoğlu ÜSTATLARDAN: Müslüman görünümlü, tapınak şövalyesi, Şeytana teslim olmuş, aşağılık bünyesi. “Türkiye Türklerindir,” vatanımın künyesi, Buket diye sunulan, cenazeme çelenkti…...........................Malkoçoğlu TDK: Pelesenk: gereksiz tekrarlanan söz... Meşum: kötü, uğursuz, bedbaht... |
Ocaklara köz düştü, başlar yere eğildi...
Yürekler paramparça, tüm hayaller dağıldı!
Oysa bütün arzumuz, geçmişteki ahenkti...
HŞT
cakkanın cukkanın peşinde koşup
bilimin gereğini yapmayıp kaderi deyip
haşa Yaradanı suç ortağı edenlere
lanet okumak yeterli değil elbet
insanlık bu kadar mı ölü
insaf bu kadar mı körelmiş
insan hayatı bu denli mi ucuz
körelen ocaklar yiten umutlar
bu tür suçların bedeli ölüm
görülen ihmal değil zulüm
zulume ölüm revadır elbet