TEK DOSTUM SUSKUNLUK
evren vurdum duymaz
devran utanmaz bilmediğimiz ne çok konu var ne çok soru ne kuşları dinleyen var ne çiçekleri koklayan sonunda esnemeyi de öğrendik ayakta kestirmeyi de bir tek gülmeyi öğrenemedik yahut öğreten olmadı ben hala kül rengindeyim tek dostum suskunluk tek dostum kuru umut söylenmesi zor sözlerin içindeyim artık kafam dağınık kafam allak bullak haykırmak istiyorum haykıramıyorum tutunmak istiyorum tutunamıyorum aslında çıkmazlardayım bunu gayet iyi biliyorum |
Ne çiçekleri koklayan”
Kaleminiz daim olsun. Yüreğinize sağlık diliyorum.
————Selam ve saygıyla