Karşı karşıya gelince çok zor gözlerine bakmak
Ìcimden atamadıģìm
Bir suçluluk duygusu var yüreğime
Bir şeylerin parçalamış olmanın hissi içimde
Beynim iki ellerimin arasında çaresiz olunca
Yorgun düşüyor, kapanıyor gözkapaklarım
Yolumda uçuşan toz zerrecikleri..
Bir isyanı gizler gibi kapatıyor izlerini
Bütün ümitsizlikleri beklerken,unuttum her şeyi
Uçsuz bucaksız bir denizin dalgaları
Selam dururken kıyılarına
Özlem sarar akşamın gölgelerini
Sonra bir güneş batar
Hüzün düşer yaz meleklerinin eteklerine
Bulutlar kapatır gecenin maviliklerini
Yıldızlar silinir birden gökyüzünden
Rüzgar dağıtır karanlığı
Kesikler oluşur yüreğimin derinliklerinde
Verdiğin nefesler gibi havada buhar olur
Bedenimin hücrelerinde,yoluma çıkar sis bulutları..
Hayalkırıklığının verdiği hissi tadarın
Ömrümün son safhada yarım kalır anılarım
Kanar için için yaralarım,suskun düşer dilim
Haykırdıkça kalbim ağlar gözlerim...!
Etrafım yangın yeri, nereye gitsem boş..!
Yalnızlığımın içinde sürünür umutlarım
Ne kadar masumsa yüreğim,yine de suçluyum..!
Boş bir sandal gibi,acılar içinde yüzüyorum
Demir atacağım limanı bilmeden..!
Gözlerim alabildiğince ıslak..!
Ama en zorud gelemeyeceğini bile bile ,
Yinede son bi umutla seni beklemek
YEŞİLIRMAK