Gidişine
Bu gönül gidişine nasıl mı dayandı?
Dağları oynattı hiddetinden, sonra sabra dayandı, Çatladı sabır taşı, çağladı yaşlar, gidişinin seline dayandı, Zaman dondu baş başa kaldım benle; sensiz bana, ben dayandı. Gülüşüm gitti simamdan yaslı tebessümüm dayandı, Bin parça oldu hevesim; belki diyerek umudum dayandı, Uzadıkça uzadı yollar, dalıp gittiğim ufuk çizgim dayandı, Gözlerim hasretken uykuya; Geceye inat müjgânım dayandı. Bu gönül gidişine nasıl mı dayandı? Çekildi damarımdan kanım şu hasta kalbim dayandı, Mevsimler ikiden dörtken, lalezarım dayandı, Dolmadı vadem kalan çilen dayandı, Ve ayırdı ruhunu bedeninden bir cesede dayandı… Lokman POLAT |
Kutlarım eserini dost
Güzeldi şiir
Şiirle kal, sevgiyle kal vede hoşça kal