ÇOK YALNIZLIK EDER BU ŞİİR
Çok yalnızlık eder bu şiir !
Kalabalığın içinde, kocaman dünyaların gölgesinde , aciz, yapayalnız. İçim kan ağlarken, attığım kahkahalarim var Kimseye anlatamadigim duygularim Bir ağacın dallarından dökülen umutlarım ... İçim sonbahar , içim Eylül , içim hüzün.... Çok yalnızlık eder bu şiir ! Sessiz feryatlarimin figanı! Çakan şimşeklerin aydınlattığı, hayallerim var... Öyle cılız, öyle ani, Gerçekleşmeyecek hiç bir zaman... Bilirim. Güneş bile bulutun arkasından güler bana Dalga geçer sanki yalnızlığımla... Çok çok yalnızlık eder bu şiir... Zifiri karanlığın içindeyim , Gölgemi görsem geçecek Bilirim. Bir kahve yapar, yudum yudum içerim Buharı tüterken daha Ummanlara dalar düşlerim... Süslü kelimelerim yok Bir gökyüzü, bir de yıldızlardir tüm derdim Ha bir de kalabalığın içinde kalan Sisli düşüncelerim . Biraz deli miyim neyim , Hayal kırıklıklarını pek bir severim... Dedim ya çok yalnızlık eder bu şiir ! Ölmeden geçmez elbet bilirim... Ne edeyim en iyisi mi bir kahve bir de sigara içeyim... |
*** ÇOK YALNIZLIK EDER BU ŞİİR *** şiirini, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı, içtenlikle KUTLUYORUM...