ANTİDEPRESAN ZAMAN
Hepsi de yalan
Elimde bak ‘’hiç’’ kalan Dönmüyor tersine devran Antidepresan zaman Yanıyor ciğerim, kor oldu yüreğim Hayata anlam kazandırmıyor hakiki dostlar Her şeyden noksan, hüzünden fazla Düştüm, var mıydı tutan? Denizde yılana sarıldım, atamıyorum kulaç Yakarıyorum durmadan, yakınmam Kapkara baht, sakın alışma Kayıp adımlar, sayıklarım yatmadan Tiksindim doğrularınızdan İrkildim son anda, Dişliyim, sen hiç sorma Silkinirsin günlerce yatmazsan Çağrı Sinci geceme bildiri, uyandım uykumdan Bitti yanılsamalar, hiçbirini kanıksamam Artık yalanlarınıza kulak asmam Geçmişe elveda, şimdiye merhaba Üstümde ki ölü toprağını atarım, bakarım umutla yarınlara Hazırım, karışma bana Miras olsun bu satırlar benden gelecek soyuma Manevi huzuruma kavuştum, yani soyutça yalnızlığa Mağlup edemez kimse duygularıma Ateş oldum, söndüm, harlıyor kalem tekrardan yanana kadar |