Yapayalnız Şair OlmasaydımHer gece yatağım da seni anmazdım belki Seni bu kadar sevmiş olmasaydım Her gece ismini fısıldamazdım karanlığa Seni içime hapsetmemiş olsaydım Can alıcı gözlerine masumca bakarken ağlamazdım Kendi içimde filizlenmemiş olsaydım Şiir gibi yaşayıp şiir gibi seven bir sevgilinin Gönül tahtındaki,yapayalnız şair olmasaydım Bir mehtabın şafağında gözlerken yollarını Keşke gözyaşlarımı silmekle meşgul olmasaydım Buğulu penceremden bakarken gökyüzüne Keşke gökyüzüne resmini çizmiş olmasaydım Şiirlerimin derinliklerine hapsetmezdim seni Şiir gibi biri olduğunu öğrenmemiş olsaydım Bir avuç hasret dökerken karmaşık rüyalarıma Bir hayal kadar yanında olmuş olmasaydım Sarhoş olmazdım ellerine sarhoş olmazdım gözlerine Seni bu kadar çok sevmiş olmasaydım Hayalimden bir parça değil de Keşke hayalim olduğunu daha önce öğrenmiş olsaydım Yanında ben varken hüngür hüngür ağlasaydın da O temiz yaşlarını silen ben olsaydım Ayrılıklar bu kadar can yakmasaydı eğer Arkandan bir kova dolusu gözyaşı akıtmazdım Seni kaybettiğimde kendimi bulduğuma değil Kendimi kaybettiğimde seni bulduğuma sevinmezdim Eğer sana kıymet vermemiş olsaydım Seni yüreğimde ilk gün ki gibi hissetmezdim Yanımda kalsaydın,parmaklarımda ıslanan sigarayla Resimlerine bakmakla yetinmezdim |