H”asr”et bile tükendi.
Biliyorum bu yollardan gidenler dönmedi geri
ve her hatıra unutmak çukurunda, ayakların sövdüğü su birikintisi. Dünya budur işte elle tutulmayan hayat, bütün koşullara rağmen yağmayan hayal doğmayan umut sevilmeyen gam. Hüznü yaşıma kattılarda yaşlandım yoksa benim yaşım ne ki, henüz saçlarım annemin dizleri kokuyor gözlerimi fırtınalı kadrajlara çevirselerde, henüz güneşli bir sabahın oyun hevesindeyim. İstediler de yaptılar yüreğimi Nuh tufanı, unuttular acizliğimi! unuttular gemisizliğimi! Büyük acılara vurula vurula dindim. Oysa benim avuçlarıma sığacak kadar, çamurdan yaptığım dağlarım vardı henüz. Henüz! Peygamberden örnekler alıp işleyecek sevaplarım vardı. Hutame ve gayya kuyusunun boynumdaki tehdidi nedir? Dünyanın gecelerini gördüm karanlığına uzandım, kahrını örtüm üzerime. Ben hep üşüdüm herkesin sıcacık sandığı yerde. Oda arkadaşı oldum yalnızlığın Hayır! Hiç ağlamadım ama yağmurda dinmedi Biliyorum bu yollar uzağın kapılarına gidiyor Ufuk dün yakındı bugün sandığımdan daha uzak. Duymuştum zihnimin susmayan bir düşüncesinden, bir şey uzaklaşıyorsa sen bitiyorsun demektir. demekti ki zamandan daha zaman oldum. ve öyle bir aktım, sonbahar bile bu kadar solmadı. Ya Samed bilirim senden başka yere yoktur sefer. Sende bilki incittiler kuşları kullarına küs kaldım Bilki en güzel şekilde yaratıp ebedi cennetle müjdelediğin beni, yaktılar günahların en işlek kıyısında. Ben iyiydim ALLAH’ım büyüdüm de kirlendim. yakarışlarımı isyan sayma ama oyunlarımı yarım bırakanlara, çocukluğumu helal etme ya Rab. “karşılığında ücret talep etmeyenlere uyunuz” demişti ayet Ben kimlere uydum el afüvv İlk yüreğimi aldılar İlk seni İlk her şeyimi. Şimdi aklım engin bir pişmanlıktır . yeniden doğabilir miyim ya Bâis Sen ki zümrüdüanka’nın Rabbisin. ben ki çok yandım... Kül’üm çok. Hüseyin Sabruk (H.H) |
*** H”asr”et bile tükendi.*** şiirini, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı, içtenlikle KUTLUYORUM...