Yani öyle bir denge ki bu,
Bir tarafında çakallar
Bir tarafında kurtlar
İkisi de hain,
ikisi de düşman.
Nerede dost diye sorarsan,
İnsan ticaretinde tüccar.
Duayla çıkmak istesen,
Ellerin kâbil’den kalma.
Koşmak mı dersin umut?
Hayır!
Çünkü çoktan kaybettin,
adımların yolsuz’lukta kayıp.
Bir yerde suçlusun,
Aslında birşey de yapmamışsındır.
Sanmıyorum!
Yaktığın ateşin dumanı seni çoktan ihbar etti.
Biliyorum eritmek istemiştin,
Celladın buz çemberini.
Çünkü gittikçe kuşatıyorlar aklın sahilini,
Ve tüm kırmızı çizgilerini hunharca geçiyorlar.
Bir çıkış mutlaka var diyorsun.
Ama hiçbir yere de giriş yapmamışsın.
Unutuyorsun!
Durmadan çözüm arıyorsun,
aradıkça artıyor sorunların.
Pes etmek istiyorsun,
Lakin azapla uyarılıyorsun.
Kader diyorsun,
Ve seni kazalar yakalıyor.
Kaçmak gelir içinden,
Ama sana derler ki,
"O gün kaçacak bir yer(sığınak) yoktur"
Velhasıl...
İyi değilsin ama kötüye de benzemezsin.




Hüseyin Sabruk (H.H)