Hayran Sevgilerimle,

Hatırladın mı ?
Kendinden bir şeyler bulduğun bir müzik;
-" ... Ne kadar da ben ! " demiştin ya hani
Kızgın değilim onu yapacak çoklar var;
Haksızda sayılmazlar...
Ben az olan yanındayım, bu gidişin...

Kuşkusuz bilirsin aynıdır kalbimin ritmi
Fakat bir aralık görebilsem seni
Çıkıversen karşıma ya da hayır
Çıkma karşıdan
Bir el uzanıversen ardımdan omuzuma, sahici
-Neva !
-Neva !
-Nevaaaa diyen dudaklarını izlesem,
Bir patlamanın sağır yankısından uyanır gibi
Hece hece okurken sahici, az ve ani
Öyle şaşkın öyle apansız öyle böyle değil hani

- Neva !
Kalbim yerinden fırlayacak belki tam yerine tutunacak
Sahi neydi o yıllar yılı gözler önünde ki zarafetin;
Kadehin mi yoksa dumanın mıydı gizlendiğin ?
Birde pencere vardı hatırımda sakladığım
Beni ? Yalnız beni mi ?
Bir çoklarını hayran kılan ellerin,
Bırakıp...
Bırakıp giderken; geride çokları azaltıyor şimdi

Bir el uzanıversen omuzuma, sahici
- Nevaaaa ! desen seslensen, çıkıversen ani
Bir zaman bir aralıkta mesela, görsen beni
Az olanı alır taşırsın dudaklarımdan
Az olanı büyütür göz bebeklerin, gözlerin inanır
Dudaklarında az pişmiş kıvamı; kalp ile ikrarımı

Bilemezsin...
Ben, yani yanında az olan !
Çoğalan özlemiyim bu gidişin
Parmak uçlarında bir gün gelsen mi gelmesen mi
Bu azlık içinde, gün be gün çoğalan sen !
Ara sıra gelebileceğin bir azınlık olabilir mi?
Belki kadeh tutarsın bir pencereden mavi bir cumartesine
Dudakların kıvrımında gülsen mi gülmesen mi ?
Sahiden çok ve ani !

S(y)N