Doğdu üç oda bir sofada gün görmedi aşktan yana
Belinde silah, elinde kitap, dilinde gelecek, kalbinde vatan
Dört bir yana yayılmış hainler, onun dilinde insan
Dünyayı dar etti düşmana, her bir güzellikten koparak
Tanrı şahittir, varlığı varlığımızadır armağan

.......


O sadece bir asker değil; duyguları, hayalleri, korkuları, arzuları olan, gülmeyi, eğlenmeyi seven ve bilen, sanat düşkünü, bilime meraklı, çağdaş, insan ve özellikle çocukları çok seven, halkının arasında gezen, onlarla birlikte denize giren, sandalcıyı karşısına oturtup kürek çeken, toprağa bağdaş kurup köylüsüyle sohbet eden, şatavatı sevmeyen, bütün ihtişamına rağmen basit yemekleri tercih eden bir insan O... Kibirsiz. Sade ama şık ve titiz...

Vaz geçtikleri, yaşayamadığı çocukluğu ve gençliği, babalık duygusunu evlat edindiği çocukları ile teselli etmesiyle bile bizler için nelerden vaz geçtiğinin kanıtıdır aslına.

Kaç kızın elini tutabilmiştir ki?

Ya da hangi cephe arasında aşık olabilirdi ki?

Okul yılları kaçamakları hariç, ömrünün kaç gününde gençliğin getirdiği coşkuyu yaşayabilmiştir?

Mesela kaç lider anasını vefat etmişken, cenaze merasimine katılmadan devlet işlerine devam eder? Annesinin kabrini bir kaç hafta sonra ziyaret eder?

Devletin en üstündeyken dahi istese her imkandan faydalanabilecekken düzenlediği davetlerde çalışanların yövmiyeleri dahil her şeyi ile yaptığı seyahatlerde yanındakilerin bile giderlerini cebinden karşılayacak kadar ince düşünceli, dürüst ve onurlu biri...

Yani diyorum ki; biz O'na sadece bize açtığı yol için değil, kendi hayatında vaz geçtiği her özlem, her heves, her hayal, ertelediği her an için çok şey borçluyuz?

Ne desek ne yapsak kapanmaz bir borç.

Oysa; O, bizlerden açtığı yolda sapmadan yürümemizi istemişti sadece...

Ve

Günümüz Türkiye'sinde çok sık kaybolan umudum, senin gibi gençleri gördükçe yeniden filizleniyor.

------

Kusura bakma kardeşim, kaptırdım kendimi. Biliyorum ki sonraki bölümlerde bunları da işleyeceksindir. Ama yazdıkça yazasïm geldi...

------

Aslında şiirdeki her dize, günler haftalar belki de yıllar demek...

Tam bir belgesel tadında şiir.

Farklı kaynaklardan edinilecek bilgileri Yeiku ile önümüze sunmuş olman, hem de Atamızı yâd ettiğimiz su günlerde yapmış olman çok anlamlı...

Seni tanıdıkça her geçen gün daha da gurur duyuyorum...

Diğer üç Yeiku'yu da sabırsızlıkla bekleyeceğim. Söz onlara bu kadar uzun yazmam.


Sonsuz sevgilerimle....



Erkan Cem Arslan tarafından 11/10/2020 1:35:33 AM zamanında düzenlenmiştir.

Alnından öpülesi bir şiir...
Bugün her yere yazdim seni unuttuğum gün öldüğüm gündür...diye
Ki öyle...
Nesildaşıma katılıyorum duygulandım hem de çok...
Eksik olma nesildaşım, eksik olmayın...
Umuyorum çoğalarak bir destana dönüşür bu şiir...umuyorum büyür ve kocaman bir ağaç olur..
Böyle bir adım atmak...yüreğine sağlık..
Sevgiyle her daim..

black_sky tarafından 11/10/2020 12:45:39 AM zamanında düzenlenmiştir.

Kim diyor ki öldü diye be dostum, nesildaşım.. Duygulanmam pek amma... yaşarttın ben gözlerimi ....Öyle bir garip oldum işte...

Forumlarda bir duyuru da paylaştık, 57 kişiyle ayrı bir Atatürk Destanı yazalım umarım başarırız, tek tek de, bir kaç kişi de... yazabiliriz böyle bir destan..

Çok güzel düşünmüşsün, Çok güzel dile getirmişsin..
Kimi kelimeler tükenir işte... öyle..

Senin doğuran ana, büyüten aileye ne kadar hürmet gösterilse az...

Atatürk öldü demesinler boşa, ölüm yıl dönümünde bile nefes veriyor soluk veriyor işte... Ruhu Şad olsun..

İyi ki varsın be molla nevahirim, iyi ki varsın be sahir'im...
Umarım hiç bir olumsuzluk da etkilemez muhabbetimizi...
Eksik olma...eksik olma cancağazım..
Vaktine, kalemine kılavyene, gözünün nuruna zeval gelmesin..