Ne Ki Ölmek
Taşı taş üstüne koyarsın
Suyu suya Sözü bile söz üstüne Ya insanı? İnsan... Ölü olmadan insan, yalnızca istifi olur Geçmiş denilemeyen hazin bir hikayedir bize Ve uyku hali verir Yarı uykulu cesetlere. İnsan bilir oysa ve ne çok bildim der bilmesi gerekenden fazlasını Ve ne az bilir hiç bir şeyi aslında. Kriptolar, üçgenler Taş meclis Sandukalar Cemiyet anarşisti Babali’nin sakallı halini. Şeytana bakar bir yüzü Duvara bakar gibi Yüzünün simgesi ay hali Beyaz, donuk... Yola bakar diğer bir yüzü Gelmeyen aslına Gelecek nesline. Uzaktır bir o kadar yakınlar Yakındır zamansa ansızın Kim varsa düne, bu güne Meczup, ateşe tapan Yerle gök arası Gelmez beklenti Bir ahir ömür An meselesi Bir göz kırpımı vakit Yoksa ne ki ölmek. |