YOSUN GÖZLÜM
YOSUN GÖZLÜM
Bal peteğim yosun gözlüm sevdiğim sensiz olan bu şehir nasıl anlatılır bilemedim nereye uğrasam sen hangi sokağa girsem yokluğuna süslenmiş özlemler kokun mesela sızlatır burnumun tavan arasını sesin desem çınlatır kulaklarımı tat vermiyor içtiğim kahve sarhoş etmiyor kadehte rakı canım bir başka yanıyor sanki anasını kaybetmiş bir çocuk misali dolaşıyorum Mecidiyeköy Bakırköy Kadıköy dünya bir farklı dönüyor sensiz uyanırken sabahlara bu şehirde yoksun diye tebessüm etmiyor dudaklarım ne bir günaydın diyeni var ne de kahvaltı yaptın mı diye soranı öyle bir miskin öyle bir düzensizim ki bu aralar salaş bir sensizliği giyinerek üstüme fırlıyorum dısarı yürüyorum sahile doğru akşam susuzluğumu kesmeyen rakıyı birkaç şişe bira içerek tamamlıyorum dalgalarla kavga ediyorum bazen nasılsa vaktim bol diyor bazen de adına şiirler yazıyorum meğer ne çok doldurmuşsun varlığınla hayatımı günü öylece tamamlıyor ve eve dönüyorum çaresizlik bu olsa gerek şimdi öylesine sensizim öylesine çaresizim bal peteğim yosun gözlüm sevdiğim sen yoksan umrumda değil bu şehir bir sonraki pazara geleceğini söyledin ya içimde boy boy filizlendi umutlar simdi boşvermeyeceğim hiçbir şeyi silkinerek üstümden sensizliği ve miskinliği bekleyeceğim bana döneceğin günü hoşçakal bal peteğim hoşça kal yosun gözlüm Efkan ÖTGÜN |