Giyinik EylülEllerime ohla ki nefesim Biliyorum bu gidişler ölüme katre Yüreğimdeki kuş cıvıltısı perdesiz Kalbimde oturan sensizlik serenadı Bitmiyor yarenim/bitmiyor sevgilim Daha aciz bakışların ellerimde Kılcal damarlar çekmiyor kanı İçime… Yazda bitti; Sevdaya bir muhabbet etmeden Bilmişliğimin duldalarında/ Onu bunu çekiştirmeden Yüreğime oturmuş Bu topaç ikliminde Her yanım yaprak Gözlerim gazel/ Yine bana dönüyor Ezel… Denize girsem Solungaçlarıma Takılan pet şişeler Vurdumduymazlık Her yer çöplük Her yara iplik Sökülen yerlerden Dikiliyor diklik Hedefine… Şimdi! Sallanan bir rüzgârın Hamağındayım/ Çekip alasım var Yazgıları andan… Umudum bu giyinik Handan/ Eylülüm… |