Herkes düşmüş yüreğimden,
Ben derdimi hangi ,suya hangi dağa anlatayım diyor şarkılar
Ve bende o derin suların derinliğinde
kaybolan bir besteyim sanki

Arabesk bir sevda benim kisi
Hikayem şarkı gibi
Ağır ağır söylüyor beni
Önce vurgun yemiş gibi
Sonra parçalanmış nehir gibi
Hangi yöne gitsem bulamıyorum kendimi



Siyah bir gül bıraktım gönlüm den
Yaprakları dökülmüş
Dikenlerim üstünde

Kalabalık içinde yalnızlığı
Kilim gibi serdim yoluma
Suçlu bir çocuk gibi ağlıyorum
bir başıma
İsyan diye sesleniyor biri bana
Aklım çığlık çığlığa
Dönüp baktığımda sağıma ve soluma
Hangi yöne gitsem bulamıyorum kendimi


Bir nokta Îyiliğim den
bir tüy çıkmalıy dı
Tavuz kuşu gibi şımarmalıydım
bu dünyada
Maraz saplanıyor her seferinde kanatlarıma
Dökülüp duruyorum her seferinde
Herkes kopuyor yüreğimden

Ben düşürmedim kimseyi
Herkes yüreğimden atlamak istedi
Kimseye ümit rehberi olamadım
Çünkü her yola çıktıklarım
Yolunu kaybetti bende


Şimdi
İhtilal çıkaracak bir cesaretim olsaydı
Haksızlığa savaş açardım
Ya Gazi olurdum yada şehit






Ayşe caniberk
Gümüş kalpler