Aşmış zaman vakit geç oldu
Aşmış zaman vakit geç oldu
Çekildi perdeler karanlık Beyaz bulutlar mavi soldu Hüzün’e başladı hayranlık Odamın dört duvarı soğuk Havası oksijensiz boğuk Karşısı gri görünmez doruk Üstüme üstüme geliyor Kelimeler anlamsız dilde Gezerim düşler aleminde Kaçar gibiyim ben kendimde Bu yüzden suskun cevapsızım Mektuplar posta kutusunda Geçmiş uyandı uykusunda Akarım bulanık suyunda Kayıp yıllarımı ararım |