Aylardan aralık
Aylardan aralık üstü kapalı bir köşe başı
Geçerken yakının da soğuktan elleri titreyen Çaresiz kalmış bir insan gördüm Daha akşam vakti henüz tehlike dolu geceler gelmemiş D geç vakitte ne yapar tek başına düşün durdum Ne verecek yerim vardı nede ne yardım edecek gücüm Bir kuru dua etmek den başak bir şey gelmedi elimde Koskoca şehir belki milyonlarca evsizden biriydi Korkusu yüzünde anlaşılıyordun ellerini yüzüne kapatmıştı Bellik ki aralığın soğuğuna dayanamıyordu İnşallah güven kalır diyerek çaresizce uzaklaştım oradan |