Guadanya XIX
Rimbaud’nun bacısısın anladım
Anladım senin sayılır nice tarumar bahçe Tren garlarında, boş kayıklarda geçireceğiz ayazını gecenin Geçireceğiz öyle değil mi?.. Dokunma çaydanlığa, demleniyor İs oluyor ötesi gözlerinin Kanında binbir türlü dünyevi madde Isınacağız öyle değil mi?.. Hayır, bir başka dünyaya ait değiliz… Ama bir başka dünyadan geldik, o doğru… Üçüncü dünya dediler buna nice düşünürler Ses etmeyeceğiz öyle değil mi?.. ‘Bir tane –numaralı- dünya bileti’ demedik istasyonda Demedik biz ‘burada inelim, başka trene binelim’ Kolların dünkü gibi öyle uzunca, Bir olacağız öyle değil mi?.. Birdir, vahdet-i vücud, herşey birdedir Birdir, sensin o dünyanın hakimi Kem davranmadın bana hükmün altında Böyle sürdüreceğiz öyle değil mi?... Sesini biriktirdim yosunlu hücrelerde İsmini işledim duvarlarına kumdan kalelerin Eriyorlardı, birinci dünyadayız ya, eriyorlardı Geri döneceğiz öyle değil mi?.. Ol bahirde kaybettiğini ey nisa! Suskun gözyaşlarımız kazandıracak sana Nice tutkularımızı savurarak toprağa şöyle bir Hafifleşeceğiz öyle değil mi?.. Behey paşalar, efendiler, kainatın hakimleri Tarumar etmeyin bahçemizi Gül bahçesi dediysek dikeni de var Teslim olmayacağız öyle değil mi? Taşra şairiyiz ikimiz de, kabul edelim bunu herşeyden önce Yakışmıyor elimize divit kalem, türkü söylemeli börtüye böceğe hep bir ağızdan Gök açılsın, yağmur tamam olsun diye Söyleyeceğiz öyle değil mi?.. Taşın ruhu vardır, göğün ruhu var Duyduğumuzda, ne gizler, neler söylerler Çılgınlık sahnesi olacak evren Oynayacağız öyle değil mi?.. Şu sandala ne zaman bineceksin… Bırakıp o sal’ı kadim rıhtımda Ki ufkun enginlerine açılacağız Geriye bakmayacağız öyle değil mi?.. Ama sen ağlıyorsun, ağlıyorum ben De, hangi felaketi önceden gördük Hayır, bu mümkün, yanılıyorsun, bu mümkün! Yol’daş olacağız öyle değil mi?.. Tamada olalım herşeyden önce Tiflis’te bir evde bir akşam vakti Konuklarımız olsun, bir kısmı şair Rakı da koyacağız öyle değil mi?.. Ağlıyorsun yine, bam teli yüreğimin, ağlama Bu dünyaya birden fazla gelmedik amma Bu dünyada birden fazla ölmek var Biz de öleceğiz öyle değil mi?.. Ve bu şiir, Sarıırmak’ta… Bu şiir diyorum, Oka Nehri’nde, Hazar Denizi’nde batıp çıkarak, biz yokolduktan sonra Neler anlatacak Türkmen kayıkçıya… Tümden susacağız öyle değil mi?.. 30 Mayıs 2001 Kaynak: Gezgin, U.B. (2017). Bir Yanım Deniz Bir Yanımda Kum: Kitaplara Girmeyen Şiirler ve Şarkılar (1990-2000) [On One Side, Sea; On Another Side, Sand: Poems and Songs Not Published in Books]. |