BEN İSTEMEDİM...Ben istemedim ben istemedim. Kaderdi teslim olduğum ve yüce Rabbim. Doğmayı ben istemedim âşık olmayı da İçli dışlı insanlarla Dostluğa verdiğim paye Payidar kılmak sevgiyi her türlü halde Kapımı açık bıraktığım Dileyen dalsın içeri diye. Oysaki zilim çalmadı En son zil çaldığında derste uyuya kalmışım. Ve canım öğretmenimdi başımı okşayarak uyandıran Ne de olsa ders çalışmak için günlerce uyumamıştım. Sevmeyi ben istemedim: Rabbim istedi ve annemden öğrendim İnsanları çok sevmeyi. Bilmedim gıybet nedir. Değil bilmek merak dahi etmedim bir ömür Bir ömür sırtını sıvazladım sevginin ve insanların Bir baktım ki güvendiğim dağlar kar içinde Bense karda açan kardelen misali Yenik düştüm iblise zalime tapanlara. Yalan nedir bilmedim Ama insanlar yalan söyledi Aslında söylüyorlarmış Ben de tesadüfen öğrendim birinden Hani, hani… Hayallerimi çalan arkadaşım Hani, hani, uzaktan sevdiğim çocukla bana hava atan. Oysaki ben henüz on iki yaşındaydım Ve ben çok sevdim çok Aşkın değil varlığı Adından utanırdım Halen de öyle Sevdiğim kadar saydığım bir dünya Ve ahalisi sırtımda başımda taşıdığım Uzaktan sevdim uzaktan Yakın bildiğim kimse kurtulamadım tuzaktan. Gün epridi. Hayat eskidi. Güneş mumlarımı eritti. Mum gibiydim bir ömür halen de öyle Dibin aydınlattığım yalan ama Yaşadığım kadar ışık saçtım ben insanlara. İmha edemediğim bir kirlilik ki Kirden kinden mütevellit çoğu insan Ama yüzüme gülen kimse inandım Açtım içimi şemsiyemi de İlla ki ahmakıslatana yakalandım Bir de yalan rüzgârına insanların Onlar meğerse yalanmış Gözümün içine baka baka eksik etmedikleri yalanları Hem, hem onlar benim dostumdu sevdiğim Sayacı kırıkmış meğer sevginin El frenine bastım Bilemedim uçuruma yuvarlanacağımı Defalarca hem de Yerle yeksan olmuş ruhum ve sözcükleri mi? Sevginin ibaresinde saklı tutulası insanlar İsyanlarına kulak asmadım Çünkü onlar da benim gibi Hakk’ın yolundaydı Kandım kandırıldım Ama kandıramadıkları biri vardı Hep de bana sahip çıkan Yüreğimle, ferimle alın terimle koştuğum Rabbim İman gücümde saklıydı benim devasa sevgim ve kalbim Sonra ne mi oldu? Sustum ve tevekkül ettim Nasıl ki beni koruyan biri vardı… |
Ama kandıramadıkları biri vardı
Hep de bana sahip çıkan
Yüreğimle, ferimle alın terimle koştuğum Rabbim
İman gücümde saklıydı benim devasa sevgim ve kalbim
Sonra ne mi oldu?
Sustum ve tevekkül ettim
Nasıl ki beni koruyan biri vardı…
Ne çok kandık
Ne çok kandırıldık can şairem
Sadece âşkta mı?
Hayatın her aşamasında
Ama iman gücüyle her şeyin üstesinden geldik inançlı bir yürek her ne şartta olursa olsun sonunda kazançlı çıkan yine o olur.
Zarar veren de mutlaka zarar görür diyorum ve o gül yüreğinden sevgiyle öpüyorum...
Duygusal yürek sesinize gönül dolusu tebrikler...