İlk görev yeri, Sındırgı İlçesi Düvertepe Köyümüzün Nahiye Müdürlüğü olan, Demirci Kaymakamı İbrahim Ethem Bey, Milli Mücadele yıllarında, dağınık halde bulunan efeleri toplayarak, "Akıncılar" adını verdiği bir Milli Direniş teşkilatı kurmuştur.
Akıncılar sırtlarını, bölgemizin en büyük dağı olan, Ulus Dağına yaslayarak, düşman işgal kuvvetlerine karşı, muhteşem başarılar kazanmışlardır.
Bölgemiz de Ulus Dağı, kurtuluş çırasının ilk yandığı yerdir
Bu haliyle de İlim Balıkesir Kuvayımilliye Hareketinin Başşehri olmuştur.
Şiir vesilesi ile Kahraman Köyüm Düvertepe’nin, 31 AĞUSTOS 1922, Kahraman İlçem Sındırgı’nın, 03 EYLÜL 1922 ve Kuvayımilliyenin Başşehri Balıkesir’imin, 06 EYLÜL 1922 tarihli, Kurtuluş Günlerinin, 100. Yılını kutlarım. “
“Başta Başkomutan ve Başkuvvacı Mustafa Kemal ATATÜRK olmak üzere, doğduğum topraklarda, “Kurtuluş Çırasını” yakan, Akıncı Müfrezelerinin, Vatanın ve Milletin, kurtuluş için “ilk kurşunu sıkan bütün Kuvayımilliyecilerin,” hürriyet yoluna baş koyan, Kahraman Mehmetçiğimizin ve tüm Milli Mücadelecilerin ruhları şad, mekanları cennet olsun. Sizlere minnettarız!”
“Ve Bilinsin ki “Vatan düşerse dara, düşmana, yine bu topraklardan sıkılacak, “ilk kurşun,” Türk tarihi önünde, Allah’ıma ant olsun.” “NE MUTLU TÜRK’ÜM DİYENE.”

"BALIKESİR KUVAYIMİLLİYE DESTANI."
Türk Kuvayımilliye ruhu eser bu kentte,
Ilgıt ılgıt, sessizce, dokunarak her tene.
Kahramandır Hemşerim, kanın döker hilale,
Ya Onbaşı Seyit’tir, yahut Asker Makbule.

Vatan için can vermek, Cennet otağdır bize,
Bayrağıma kan dökmek, gülistan, bağdır bize.
Değişmiş olsa devir, bu şehir aynı şehir,
Ön sözle Balıkesir, Kuvayımilliyedir.

Kimseyi aldatmasın, şimdi ki sakin duruş,
Yüreklerde yanar kor, için için milli ruh.
Hele! Düşerse dara, candan aziz bu vatan,
Damarları patlatır, tazyikiyle asil kan.

Unutursak işgali, ellerimiz kurusun,
Tutulsun dillerimiz, dillerimiz kurusun.
On beş Mayısta Yunan, çıktı güzel İzmir’e,
Yaralandı Sancağım, kan damladı göndere.

Şahit Alacamescit, bilir Okuma Yurdu,
Asil millet bu yurdu, kan ve terle yoğurdu.
Redd-i İlhak demişti, Heyeti Merkeziye,
Bu inançla kuruldu, Türk Kuvayımilliye.

Haykırdı Gazi Paşa, “Ya İstiklal, Ya Ölüm!”
“Kabul edilemezdi, ne manda ne tahakküm.”
Direndi Balıkesir, yaslanarak mevziye,
Rahmet etsin Allah’ım, nice şehit, gaziye.

Ayvalık’tan atıldı, düşmanlara ilk kurşun,
İlk kurşun heybetidir, asil Türkçe duruşun.
Kan damardan taşmıştı, köy, kasaba, il, bucak,
Düşmesin diye sancak, direnmişti her ocak.

Gittik düşman üstüne, er, kadın, atlı, yayan,
Top, tüfek, kazma kürek, şaha kalktı, tüm vatan.
Parolamız belliydi, “Ya İstiklal, Ya Ölüm!”
Ya sönsün tüm ocaklar, ya da son bulsun zulüm.

Yandı Ulus Dağında, kurtuluşun çırası,
Türk Yurduna girmenin, ölümdür faturası.
Akıncılar, Yunan’a, mezar etti Ege’yi,
Şehrim şükranla anar, o şanlı müfrezeyi.

Nice kahraman efe, boy gösterdi, dört yandan,
Zirveler yatak oldu, ormanlar ise yorgan.
Savaştılar dağ, bayır, dönüp ateşten sele,
İşte! Böyle gelindi, “kutlu altı eylüle.”

Bütün Kuvvacıların, aziz ruhu şad olsun,
Türk tarihi önünde, Allah’ıma ant olsun.
Vatan düşerse dara, sızlanmak şöyle dursun,
Yine bu topraklardan, atılacak ilk kurşun.

Balıkesir düşmanın, çözemediği sırdır,
Vatanın toprağında, parlayan kutlu nurdur.
Kürşad’ın, Kırk Çeriyle, dirilttiği şuurdur.
Yiğit yatağı yurdum, Sındırgısı, Balyası…
“Yakışır o göğsüne, İstiklal Madalyası!”
22/07/2022 Muhittin KOÇ,