Vazgeçemediğim...ateş nehirleri geçti yüzümden sarışın takvimden yapraklar bir bir düşerken... zamanı kıskacına almıştı akrep anılardan azade galiz bir gölge mihrabı terk edip diz çökmüştü ruhunu yitirmiş bir halde gizli mabedine... ansızın ufuklar kana büründü yitirdi rengini deniz küçüldü gökyüzü hüzünlü şiirlerin şakağına dayandı kalem... yine de vazgeçmedim asla sevmekten vazgeçemem dönüp durdukça bu alem... Aslı Aydın |