ADA m LAR
Sordular
Küfür günah dilleri Sövmeleri Sırtı kan küfesi adamlar… Demirin en sert bükümü Mengene elleri Ağzımda kırığı dişlerim Tükürdükçe sordular… Korktum Korktukça kızdılar Korktukça çoğaldılar Gözümde bir damar yeşil Gördüler Eğilip emdiler ferini Ve kifayetini görmelerimin Oralı değildim Oranın bileni hiç değil Ne onlar buranın yerlisi, Ne yerin onlarda belirtisi Adamlar Cellat kispetli Yüzleri yok, yüzleri renksiz Gölgesiz ve izsiz adamlar Şekle şemale gelmez irilikteler Sığmaz yerlerden geçip birer birer Ve şakaklarımdan girdiler Gördüm Kokusu pas nefesli Ölüm seferli adamlar… |
Adamlar.. Ama hangileri.. Belli, iyiliğin yanından geçmeyenler bunlar; fakat o kadar çeşitliler ki onlar..
Sanki bir gurbet macerasını veya yaşam kavgasını kana bulayan adamlar gibi bir intiba sızıyor içime.. (?)
Kutlarım..
Kalın sağlıcakla..