Serencam
Ne yana çevirsem de başımı
Gözlerim idare ediyorken aşkımı Kaçamam çehrenden Ne yola girersem gireyim Ayaklarım yönlüyorken aşkımı Gidemem çevrenden Güneşine çağırıyorsun beni Kumsalına Kilometreleri hesap etmeye yeltenemeden daha düşüncem Sabaha ertelenmeden çekincem Yolcuyum bedeni endam Budur bekam budur serencam Ne de iyi gelirsin bana, bende senin ahlarına Yağmur gerçeğinde, bir yüzyıl sonbaharına Yan yana bile ayrı yazılırken imlada Önü kış ardı kar bu zamanda, kim koşacak bize imdada? Ne de iyi gelirsin bana, bende senin günahlarına Sabah salasında, tanrının çağrısına Aynı hizada durup, aynı kıbleye yön iken bil cümle kıyamda Kim müjdeleyecek bize aşkı, bir iki cümleye kıyıpta? |