Işığı su gibi görmüştük...
Işığı su gibi görmüştük
Geceydi Rüzgar sesimizi taşıyordu denize Etrafı poyrazla çevrili bir güz Aydın bir gece sarhoşuz Duyulmasın diye gülmelerimiz Denize denize iteliyoruz kendimizi Her şarkıda bir kahramandık söylerken Ağlarken bile ‘Biz daha ne çilenin ne dertlerin yolcusu’ olabilirdik Darma duman edilmişti ciğerimizin üstü Ve tüter gibi oturmuştuk toprağa Yüzümüzde olamamış bir mimik; ibretlik Düşer bakışlarla delinirdi elimiz avcumuz Rengini kaybetmiş yapraklardı yol Ölüyordu yeşil Ve gitsek yağmur yağacaktı tertemiz.... |
Ah be şairim.Bizler daha ne çileler ne dertler çekeceğiz.Acaba gördüklerimiz göreceklerimizin okda biri kadar olur mu?Var olsun kalemin...