BİRLİKTE UYANALIM
BİRLİKTE UYANALIM
Uzak mı dedin toparlandım aşkın kanatlarını takarak yılkı atların rüzgârda dans eden yelesine tutundum yarın sana geliyorum yüreğinde bir yer aç bir yanım kırık dökük bir yanım yamalı bohça dört yanım sen sarmalı yarım asrın yorgunluğuyla bir çınar gölgesinde uyumuşcasına uyanayım sabaha gözlerinde revnak ışıltısı dudağında tebessüm göreyim günü aydır yüreğime defne kokulu saçların dokunurken dudaklarıma ıhlamur kokulu teninde gezineyim öyle erit ki beni itiraz etmeden ben senin olayım ayrık otları gibi kök salarken ebede bedenlerimiz gücü yetiyorsa ayrılık denen gafil gelsin de alsın birbirimizden ben sabahı henüz uğurlamışken sen geceye hazırlan belki Tanrı acır da cennet diye bildiğim döşünde birlikte uyanırız bir sonraki sabaha Efkan ÖTGÜN |
cennet diye bildiğim döşünde
birlikte uyanırız bir sonraki sabaha
Sevmek cenneti yaşatır şair!
Sevenler bu güzel rüyadan uyanmak istemezler!sevda ,sevmek adına duygu yüklüydü ...Saygılar Efkan bey...