BİR GÖNÜLDÜ Kİ BENDEKİ...Tekbir getirendi sessizliğin nazarında ses olan Akışkan hüzündü rastlaştığım ve restleştiğim Günü öğüttüm geceyi övündüğüm Aşksa mahzun bir mısrada takılı plak iğnesi ile Ses etmeden çalan bir şarkı niyetine İçimdeki huşu sonlandı Hatırına aşkın imtina ettim çoğu şeyden Himayesinde kaderin Debdebeli bir hüzündü ruhuma çöreklenen Maviydi gök ve manidar Manen zengindim ve kanaatkâr Aşkla itham ettim özlemi Özlemin gizinde tevafuk bildim ben açan her çiçeği İhya edilesi yüreğim İmha edemediğim zalim ve zulüm Mukaddes aşkın coşkusu ve rüzgârı Ve işte yüzümü yalayan gecenin dalgalı sesi ve sağanağı Renklerdi solan Seslerdi susan Bir sus payı söylem derinden en derinden Tek yakan. Yakardığım Mevla Yandığım ateş ve ihtiva eden huşu İkaz ettiğim kendimi İhbar edip zalimi meleklere Kat sayısız neydi sahi ölümün ve hüznün? Kaybolduğu kadar zamanın ve günün Peşine takıldığım Takındığım tavır Ve asi/l ruhum Aralıksız başa aldığım ömür Giriftti yaşamak Gergin bir yay belki ip üstünde yürümek Aşikâr olan hüzün ve elimde tuttuğum sancak Asla geri dönmedim sözümden Ümmetin aşkına eşlik edip Sevdayla yürüdüm Rabbin izinden Gizimde saklıydı her acı her sır Savsaklayan kimse yaşadığım kadar Savunmamı sundum ve sustum Kaybolduğum kadar kederime dahi razı Yeter ki rızası olsun Mevla’mın Ateşte yanmaya elbet kani Hüzünlü yüreğim ve umudum İlahi Aşkın rahmeti ile hayata tutunduğum Bir gönüldü ki bendeki. Bir hutbeydi de okumanın güncesi Ritüelim aşk ve hüzün Kap kaça uğrayan hayallerim ve içime batan dikenlerim Hem güldüm hem bülbül Hem ummandım hem tek zerre Hicvi aşkın içimde saklı Hatmettiğim bunca kitap ne ki? Kutsal Kitabım ve İlahi Aşkın çağrısı. Hecelerim kurudu ben doğdum Sözcükler yitip gitti oysaki nardandı yürek Bölündükçe binlerce parçaya, açan çiçek çiçek İkbalim ve ruhum ve yüzümdeki nurun ihtiva ettiği Elbet mucizeler kadar tövbekâr Aşkla yatışan ruhum kimi insan isyankâr Evveliyatımdan gelen bir huzur Hala çocuk kaldığım ve uçuşan kanatlarım Haresinde gecenin savruk düzenin Gönlüme yatkın bir hayal ki Bodoslama sevdiğim dünyanın yanına kalan kar. Elbet kör değil kordandı gözlerim Hazanda saklı bir ilkyaz bestesi Gecenin bahtı kara olsa bile Yüreğin ve alnın akı ile sapmadığım rotam ve menzilim… |