ÇIĞLIK ÇIĞLIĞA
ÇIĞLIK ÇIĞLIĞA
Yusuf Yılmaz Ağaçlar alev alev… Yangını söndürmek isterken Bir genç dumanlar içinde kayboluyor, Feryatlar arşa yükseliyor. Yüreğimde kan damlaları… Bu yangınlar başlamadan tedbir alınabilirdi, yayılmadan söndürülebilirdi; Çare vardı, geç kalındı. Nedir bu başımıza gelen felaketler? Ormanlarımız değil içimiz yanıyor! Bir kuş alevler içinde yavrusunu arıyor. Kaplumbağalar taş olmuş. Dedeler, nineler yerini yurdunu bırakmıyor. Bir zamanlar bu topraklar, bu yağmur, bu güneş, bu ağaçlar Bize, meyve, sebze, tat, aş, bereket sunarken, Süt emzirirken, Şimdi ne oldu da alev veriyor? Yarın ne olacağı belli değil. İnsanlar çaresizlik içinde kıvranıyor. Allah’ım bize yardın eyle. Milletimizi koru. Amin! |
Tebrik ediyorum.
Kaleminize sağlık.
Nice şiirlere.
Esen kalın.
Saygılarımla.