NEREDEN BİLEYİM
Yusuf Yılmaz
Sen hiç,
Sabah ezanı okunurken,
Dodurga da, bir cay ocağında beklerken,
Bir anneyi, kucağında,
Yeni kundaklanmış bebeği ile
Boynu bükük bir şekilde,
Yolun kenarında,
Elini açmış dilenirken,
Gördün mü?

Sen hiç,
-Murat, görünmüyorsun nerelerdesin?
-Hocam annem ineğini sattı beni okuttu.
Öğretmen oldum.
Çok çalıştım iyi puan aldım. Atanamadım.
Cebimde arkadaşıma ikram edecek
Bir çay parası bile yok.
Babamdan istemeye utanıyorum.
Nasıl görüneyim!
-Keşke sormaz olaydım.
O çocuğun titreyen sesini duydun mu?
Benim ruhumda kopan fırtınadan haberin var mı?

Sen hiç,
Haksızlığa uğramış komutanlarımız
Hapiste yatarken,
Eşlerinin vakur ve dik duruşlarıyla,
Sessiz Çığlık Meydanlarında,
Nasıl vatan savunması yaptığını gördün mü?

Sen güzelim,
Üniversite bitirmiş gençlerin,
Somada yerin yüzlerce metre altında,
Karın tokluğuna ölümüne çalıştığına şahit oldun mu?

Sen hiç,
Hastane kapılarında,
Siren sesleri arasında,
Umutsuz bekleyen,
Uykuyu unutan gözlere baktın mı?

Sen hiç,
Kancık, pusuda beklerken,
Alçak kurşunla yere serilen,
Şehidimin anasının,
Yürek yargısını hissettin mi?
"Ağlamayacağım, Düşmanı sevindirmeyeceğim"
Dediğini duydun mu?

Bilemiyorum güzelim.
Günahını da almış olmayayım.
Belki de
Senin içinde ki
Sessiz çığlık daha derindedir!
Nereden bileyim söylemezsen,
Nereden bileyim ?..