‘’Bu gece en hüzünlü şiirleri yazabilirim
Duymak yitirdiğimi, ah daha neler neler
Geceyi duymak, onsuz daha ulu geceyi
Çimenlere düşen çiy yazdığım bu dizeler’’(Pablo Neruda)

Yiten bir renksin en hüzünlüsünden
Ulu orta sevdiğim bir düşsün en asilinden
Yorgun kalbin mahmuzladığı bir öyküsün sen
Öldürdüğüm nefsim ve çürük düşlerim
Mavisinden giydiği entari gökyüzünün
Aşkın nesri ve na’şı bilinmeze duyduğum inanç ve körüklenen
Duygularımın iltimas geçtiği bir mevsimsin sen.

İlahidir aşk
İmha edilmesi imkânsız yeryüzünün
İhya ettiğimse yürek gömülü bir kesit
Bahşedilmiş nefesi boşa tükettiğim
Yaralı bir nimetsin gece sessizliğinde çarpan
Kalbimin iniltisi ve şah damarımdan yakına
Duyduğum aşk ve güven
Ve umut ve hüzün dolu çekmecemde tıkılıp kaldığım

Bir ömrün güftesi şunca şiir
Bestesi içimden geçen alt yazı
Beynamaz nidalar sürüklerken beni peşi sıra
Aşkın kalibresi ölü bir kurşun
Ölü bir kuşun
Kanatlarında saklı hareler ve ölüm yüklü gözlerim
Görmediğimse devasa bir ışık hürmet ettiğim
Yaratanın beni yanına çağırdığı

Huşu içinde ölmekse tek arzum
Huzuruna çıkmadan iyice arınmalıyım
Kötülüğün hız kesmediği alametifarikası hayatın
Yaşadığım kadar yaşattığım
Ölü düşleri gerçek kılacak olansın
Olmazın oluru bir masalda saklı bir kahramanım ben
Varsın sonu mutsuz bitsin bu masalın
Miadı dolmuş iklimlerden
Çekip kurtardığım bir balık gibi
Takılan ağlarda hala yaşamak için gözyaşı
Döken kibirli mevsim
Kayıtsız cihan
Kambersiz düğün misali
İçimde devinen bir şarkı

Göğünse mıknatısla beni çektiği
Varsın hayal olsun yaşayıp gördüklerim
Varsın hayal olayım
Haletiruhiyemde saklı isyanı af etsin Tanrı
Öncemde sevdiğim kimlik kartım
İçim ürperir hem ben sevdiğimde
Kaybolmanın güncesi
Bir şiirden arda kalan
Üç noktalı bir özlemle kendime koştuğum
Ve işte kerrat cetveliyim ben kâinatın
Kanadığım kandığıma tek tanık Yaratan

Üstü kapalı bir masada seken yüreğim
Saklambaç oynayan bir çocuktan yokken farkım
Farkına vardığım bir hayalin
Gerçek olduğuna getirdiğim kanaatin
Bir adım sonrası ve işte kucakladım kendimi
Külüstür yüreğimde saklı hali hazırda benzin
Sevmek hiç bu kadar acıtmamıştı hem öncemde
Azıcık da kendimden nasiplendiğimin zamanı geldi
Geçiyor bile
Vakit varken ruhumu nadasa aldığım
Bir yolun yolcusu
Yoksa ihanet eder miydim ben içimdeki çocuğa?