ÖFKE ve İSYANŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Kayseri Eğitim Enstitüsü’nden arkadaşım Tayfun Ceyhan’ a ithafımdir.
Kimileri vardır
Hani, hiç olmasalar çok daha iyi. O’nunsa, hemen duyulur eksikliği. Zulmün fırtınası tayfunlaştıkça Yitirir çok kişi cesaretini. Dimdik durur O, atar esaretini. Yöneltir kitleleri kavgaya. Bir dilim daha fazla ekmek, bir bardak daha fazla çay Ve halk egemenliği uğruna. (Zira, Tayfun Çuşkun’c-a sogulamada) Sorar özel mülkiyete: Nereden çıktın? Sorar her düşünceye: Kimin yararınasın? Suskunluğun egemen olduğu yerde Çınlayan onun sesidir. Zulüm kol geziyorsa ve yazgıyı suçlamaktaysa insanlar Adıyla söyler o, suçlu kimdir. Oturdu mu bir yerde bir masaya Hoşnutsuzluk da oturur onunla. Yiyecekler yenilmez olur Oda, dar gelir insana. Onu sürgün ettikleri her yere Gider isyan. Ve sürülüp çıkarıldığı yerde Kalır öfke. |
Güzel bir eser
Bizde her şair gibi okuyor ve kutluyoruz yürekten, yalansız ve riyasız
Kalemine hazan, gönlüne hüzün değmesin, maviliklerde yol alsın şiirleriniz, hep ışısın, aydınlatsın yolları
Sonsuzluğun sahibine emanet olasın, sağlıkla, sağlıcakla kalasın