Kopmayokluğumda yürümeyi unuttun kırıldın parçalandın... saçılan parçalarını toplamayı unuttun n’olur, kendine bunu yapma. kapatma gözlerini gökyüzüne dokun suya dokun bana... kalbin pes etmeden daha ve seviyorsan beni bitme... bir bağ var aramızda her sabah bize bizi hatırlatan geceleyin göğüste bilenmiş bir bıçak... o bağı koparma. içindeyiz bir yangının sönecekse bu yangın dur, birlikte söndürelim olmaz, diyorsan bekle birlikte yanalım. Heidi Korkmaz (!) 2022 Sthlm |