YORGUN GEMİ...Artık işlemiyor nazın gönlüme, Nazını çekmeğe takat kalmadı. Dertler sığmaz oldu gamlı ömrüme; Kar yağdı saçıma, çilem dolmadı. Bir bakış, bir gülüş kalbimi çeldi, Ardından koşturdu bilmem ne kadar? Yitirdiğim akıl başıma geldi; Belirdi usumda bir seçkin kader. Yolum yeni izde durak arıyor, Gemi su alırken iskele serap. Bilmem yolun sonu kime varıyor? Bu yorgun gemiye yol göster ya Rab! Nerede o huzur, kimde mutluluk? Hangi rıhtım sakin, nerde ışıklar? Nereye uzansam dert oluk oluk, Sevdâ lûgatında kaldı o aşklar. Yeniye zaman yok, izde tümsek var, Menekşe kokulu mevsimler anı. Gerçek, arzuları başımdan savar, Başka devirlerin geldi zamanı... 12.10.2015 Fatih-İST. Enver Özçağlayan |
Güzel şiirinizi beğenerek okudum.
En kalbi duygularımla tebrik ederim.
Emeğinize yüreğinize sağlık..
Sağlık sıhhat ve esenlikler dilerim.
Hoşça kal
Şiirle kal.